Pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego, czyli tonometria, to jedno z podstawowych badań okulistycznych. Prawidłowo ciśnienie wewnątrz gałki ocznej powinno mieścić się w granicach 10-21 mmHg. Podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe to najważniejszy czynnik ryzyka jaskry – choroby prowadzącej do zniszczenia nerwu wzrokowego. Jaskra to jedna z najczęstszych przyczyn ślepoty. Dlatego po ukończeniu 40 lat każda osoba zgłaszająca się do okulisty powinna mieć wykonaną tonometrię. Obecnie stosowane są 3 sposoby pomiaru ciśnienia wewnątrzgałkowego.
Tonometria bezdotykowa
To odmiana tonometrii aplanacyjnej, opierająca się na tej samej regule fizycznej. Tu jednak do spłaszczania rogówki wykorzystuje się podmuch powietrza (air puff). Ponieważ z powierzchnią oka nie kontaktuje się żadne ciało obce (dlatego bezdotykowa), znieczulenie nie jest konieczne.
Badanie również przeprowadza się na siedząco po oparciu czoła o specjalną podpórkę. Niestety gwałtowny podmuch powietrza może wywoływać u niektórych osób odruchy obronne, powodujące zafałszowanie pomiaru. Dlatego tonometrii bezkontaktowej nie poleca się do diagnostyki jaskry oraz kontroli ciśnienia wewnątrzgałkowego u chorych na jaskrę. W tym przypadku stosuje się dokładniejszą tonometrię aplanacyjną.